Çocukluk Çağı Epilepsisi ve Valproik Asit ve Karbamazepin Tedavisi

Çocukluk Çağı Epilepsisi

Özet

Epilepsi; kortikal nöronlardaki anormal ve aşırı elektriksel deşarj sonucu ortaya çıkan, ani, tekrarlayıcı, tanımlanabilen bir olayla tetiklenmemiş epilepsi nöbetleri ile karakterize bir durumdur. Konvülsiyonların devamlı ve tekrarlayıcı bir karakter kazanması “Epilepsi” olarak adlandırılır. Epilepsi tedavisinin temel hedefi tüm vücut sistemleri büyüyen ve gelişen çocuğun bu potansiyeline zarar vermeden nöbetsizliğin sağlanmasıdır. Her hastaya ve ailenin hedeflerine ve beklentilerine göre uyarlanmış kişiselleştirilmiş bir yaklaşım, çocuklarda epilepsinin başarılı yönetimi için çok önemlidir. Yeni başlayan epilepsi hastaları için, öncelikle epilepsinin belirli özelliklerine dayalı olarak ilaç seçimi için özel kanıta dayalı öneriler mevcuttur. Bu kararlar ayrıca hasta özellikleri, antiepileptik ilaçlar (AEİ) yan etkileri ve kültürel ve sosyoekonomik faktörlerle şekillenir. Epilepsili tüm çocuklarda, nöbetler sırasında yaralanmaları önlemek için genel önlemler her zaman vurgulanmalı ve uzun süreli nöbetten kaçınmak için rektal diazepam veya intranazal midazolam gibi kurtarma ilaçları düşünülmelidir. Günümüzde 20’nin üzerinde antiepileptik ilaç kullanılmaktadır. Birinci nesil ilaçlar arasında fenitoin (DPH), fenobarbital (PHB), karbamazepin (CBZ), valproik asit (VPA) gibi ilaçlar yer almakta iken yeni ilaçlar arasında ise lamotrijin, vigabatrin, tiagabin, topiramat, gabapentin, okskarbazepin, levatirasetam gibi ilaçlar bulunmaktadır.

         Çocuk hastalara antiepileptik tedavi başlandıktan sonra gelişebilecek ilaçlara bağlı ortaya çıkabilecek yan etkilere karşı uyanık olunmalıdır. Hastalar düzenli hastane vizitlerine çağrılmalı, böbrek, karaciğer fonksiyon testleri ve tam kan sayımı testleri uygulanmalı, anormallikler erken tanınmalı ve uygun yaklaşım sergilenmelidir