Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Polikliniğinde Tedaviyi Bırakma ile İlişkili Etkenlerin Araştırılması

Özet

AMAÇ: Tedavinin erken sonlandırılması tedavi etkinliğini azaltırken belirtilerin sürmesine de neden olur. Bu çalışmada tedaviyi bırakma ile tanı, tedavi şekli ve sosyodemografik değişkenler arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmaktadır.

YÖNTEMLER: Bir üniversite hastanesi çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran 104 çocuğun (yaş ort: 10.7±4.4 yıl) dosya bilgileri incelenerek sosyodemografik ve tanı bilgileri elde edinilmiştir.

Diğer tanıların sıklığı daha az olduğundan tanılar dışa atım (s:42) ve içe atım (s:33) bozuklukları olarak analize dahil edilmiştir.

BULGULAR: Örneklemin çoğunu erkek katılımcılar (s:66, 63.5%) oluşturmuştur. Tedaviye katılan grubun yaş ortalaması anlamlı olarak yüksek çıkmıştır (11.90±3.85 ve 9.78±5.12 yıl, p:0.038). İlaç başlanan grupta tedavi katılımının daha fazla olduğu saptanmıştır (p:0.001). Cinsiyet, tanı, ebeveyn yaşı ve eğitim durumu ile tedaviye katılım arasında ilişki saptanmamıştır.

SONUÇLAR: Zamanın ve emeğin etkili bir şekilde kullanımı için hastanın/ailenin tedaviye katılması gereklidir. Tedaviyi erken sonlandırma ile aile, hasta, sağlık sistemi ile ilişkili etkenlerin araştırılması bu etkenlerin düzeltilebilmesini ve tedaviye katılım oranının artmasını sağlayacaktır.