Spinal Stabilizasyon ve Füzyonun İntervertebral Disk Yapıları Üzerine Etkisinin Dansite Kullanılarak İncelenmesi

Özet

Giriş: Stabilizasyon ve füzyonun omurganın füzyon bölgesinde ve de komşu segmentlerdeki intervertebral diskler üzerine etkisi literatürede nadiren incelenmiştir. Literatüterde az sayıda yapılmış hayvan deneylerinde ve biyomekanik çalışmalarda posterior füzyon sonrasında disk yapısının metabolik bazı değişikliklere uğradığı ve dejenerasyon geliştiği gösterilmiştir.  İntervertebral disklerdeki hücrelerin inmobilizasyona veya aşırı mobilizasyona verdiği tepki daha çok mekanik güçlerin disk beslenmesi üzerine etkisi nedeniyle oluştuğu düşünülmüştür. Çalışmamızın amacı; posterior spinal füzyon yaptığımız hastalarda postoperatif erken ve geç dönemde intervertebral disklerdeki dansite (İVDD) değişikliklerini belirlemek ve literatüredeki az sayıda çalışmaya katkı sunmaktır.

Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde 2015-2021 yılları arasında lomber spondiloz ve dar kanal tanısı almış hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. L2-3-4-5 transpediküler vida ve L2-3-4 lomber laminektomi uygulanmış hastaların postoperatif erken dönem (1. Gün) ve posoperatif geç dönem (4-6 ay) lomber bilgisayarlı tomografileri (BT) incelendi. Füzyon bölgesinde ve komşu segmentte dansite ölçümleri yapıldı. Sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi.

Bulgular: Tüm disk seviyelerinde aynı disk seviyesinden yapılan erken ve geç dönem İVDD değerleri arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı idi (p<0,001). Tekrarlı ölçümlerde disk seviyelerinin postoperative erken dönem İVDD değerleri istatiksel olarak anlamsız (p>0,05), geç dönem İVDD değerleri ise anlamlı (p<0,001) idi.

Sonuç: Posterior enstrümantasyon tekniği ile lomber rijit füzyon yapılan hastalarda postoperative 4-6 ay gibi bir sürede füzyon bölgesindeki disk segmentlerinde belirgin, üstteki komşu disk segmentinde ise daha az oranda dansite farklılıkları gelişmektedir. Bu durum rijit füzyon tekniğinin disk yapılarında dejeneratif bir sürece neden olduğunu destekleyebilir.