Patterns and Trends of Traumatic Fractures in Children and Adolescents Due to Falls: A 10-Year Study in Turkey

Çocuk ve Ergenlerde Travmatik Kırıklar: Örüntüler ve Eğilimler

Yazarlar

  • Emine Özdemir Kaçer Aksaray Üniversitesi Tıp Fakültesi

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10019631

Anahtar Kelimeler:

Komplikasyonlar- Düşmeler- Pediatrik acil- Önleme stratejileri- Travmatik kırıklar

Özet

Giriş: Düşmeler, 0-18 yaş arası çocuklarda travma nedeniyle hastaneye yatış ve acil servis ziyaretlerinin önde gelen nedenidir

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye'deki çocuk ve ergen popülasyonunda düşme sonucu oluşan travmatik kırıkların (TF) insidansını ve paternini araştırmaktır.

Gereç ve Yöntemler: Tıbbi kayıtların retrospektif olarak incelenmesi sonucunda düşmeye bağlı kırığı olan 1417 hastaya ait veriler elde edildi.

Sonuçlar: Erkek-kadın oranı 2,9:1 olup, en sık üst ekstremite kırıkları (%57,6) görülürken, bunu alt ekstremite (%27,3) ve kraniyofasiyal kırıklar (%16,5) izlemiştir. Yüksek oranda düşme omurga, alt ekstremite ve kraniyofasiyal kırık insidansında artışla ilişkiliyken, düşük oranda düşme daha fazla üst ekstremite kırığı ile ilişkilendirilmiştir. Özellikle, omurga kırıkları ergenlerde (15-18 yaş), kraniyofasiyal kırıklar ise küçük çocuklarda (≤3 yaş) baskındı. Kırık dağılımında belirgin cinsiyet farklılıkları ortaya çıkmıştır. Çalışma, sonbaharda ve saat 16:00 ile 20:00 arasında en yüksek insidans ile mevsimsel ve zamansal eğilimleri vurgulamıştır. Sinir yaralanmaları vakaların %16,4'ünde belgelenmiştir ve genellikle yüksek darbeli düşmeler, omurga ve kraniyofasiyal kırıklarla bağlantılıdır. Erken komplikasyonlar/ilişkili yaralanmalar (ASOI) vakaların %19,5'inde, geç komplikasyonlar/ASOI'ler ise %9,2'sinde görülmüştür.

Tartışma: Yüksekten düşmeler daha yüksek erken komplikasyon/ASOI sıklığı ile ilişkilidir. Düşmeye bağlı kırıkların etkisini azaltmak için önleyici tedbirler, hedefe yönelik müdahaleler ve eğitim hayati önem taşımaktadır. Risk faktörlerini tanımak ve farklı yaş gruplarına ve cinsiyetlere göre uyarlanmış stratejiler tasarlamak hasta sonuçlarını iyileştirebilir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Pickett W, Streight S, Simpson K, Brison RJ. Injuries experienced by infant children: a population-based epidemiological analysis. Pediatrics. 2003;111(4):e365-e70.

MacGregor DM. Accident and emergency attendances by children under the age of 1 year as a result of injury. Emergency medicine journal. 2003;20(1):21-4.

Bartlett SN. The problem of children’s injuries in low-income countries: a review. Health policy and planning. 2002;17(1):1-13.

Vish NL, Powell EC, Wiltsek D, Sheehan K. Pediatric window falls: not just a problem for children in high rises. Injury prevention. 2005;11(5):300-3.

Kim KA, Wang MY, Griffith PM, Summers S, Levy ML. Analysis of pediatric head injury from falls. Neurosurgical focus. 2000;8(1):1-5.

Hedström EM, Svensson O, Bergström U, Michno P. Epidemiology of fractures in children and adolescents: Increased incidence over the past decade: a population-based study from northern Sweden. Acta orthopaedica. 2010;81(1):148-53.

Pressley JC, Barlow B. Child and adolescent injury as a result of falls from buildings and structures. Injury Prevention. 2005;11(5):267-73.

Cooper C, Dennison EM, Leufkens HG, Bishop N, van Staa TP. Epidemiology of childhood fractures in Britain: a study using the general practice research database. Journal of bone and mineral research. 2004;19(12):1976-81.

Durkin MS, Laraque D, Lubman I, Barlow B. Epidemiology and prevention of traffic injuries to urban children and adolescents. Pediatrics. 1999;103(6):e74-e.

Mäyränpää MK, Mäkitie O, Kallio PE. Decreasing incidence and changing pattern of childhood fractures: A population‐based study. Journal of Bone and Mineral Research. 2010;25(12):2752-9.

Harris VA, Rochette LM, Smith GA. Pediatric injuries attributable to falls from windows in the United States in 1990–2008. Pediatrics. 2011;128(3):455-62.

Howard A, Rothman L, McKeag AM, Pazmino-Canizares J, Monk B, Comeau JL, et al. Children in side-impact motor vehicle crashes: seating positions and injury mechanisms. Journal of Trauma and Acute Care Surgery. 2004;56(6):1276-85.

Li L-P, Wang S, Huang G, Luo J-Y. A survey on injury incidence in school children in Shantou City, China. Biomedical and environmental sciences: BES. 2003;16(2):180-6.

Yayınlanmış

2023-10-24

Nasıl Atıf Yapılır

Özdemir Kaçer, E. (2023). Patterns and Trends of Traumatic Fractures in Children and Adolescents Due to Falls: A 10-Year Study in Turkey: Çocuk ve Ergenlerde Travmatik Kırıklar: Örüntüler ve Eğilimler. Chronicles of Precision Medical Researchers, 4(3), 268–274. https://doi.org/10.5281/zenodo.10019631